Żyjemy w społeczeństwie wielokulturowym, jest więc rzeczą naturalną, że wielu wpływom ulega także mowa, którą się posługujemy.
„Największe są wpływy tak zwanych jezyków w kontakcie. Im większa bliskość genetyczna języków, tym wieksza interferencja, czyli przenikanie się i oddziaływanie języków. Dlatego o wiele większe wpływy ma na Wileńszczyźnie język rosyjski, niż litewski, którym musimy posługiwać się na codzień” – mówi dr Kinga Geben z Centrum Polonistycznego Uniwersytetu Wileńskiego.
Czy jednak przenikanie do naszej mowy potocznej rusycyzmów, a także naleciałości z innych języków, nie staje się zbyt powszechne? Co to – zjawisko lingwistyczne świadczące o naszej wyjątkowości, czy zwykła niedbałość językowa? Czy istnieje coś takiego jak język wileński czy „tutejszy”?
„Stosunek ludzi do języka wynika z nośności ekonomicznej. Jeżeli język rosyjski ma nośność w tym sensie, że znając ten jezyk można planować na przykład jakieś spotkania biznesowe, będzie on uważany za prestiżowy – ludzie chętnie będą się go uczyli, do niego przyznawali, utożsamiali z nim. Jeżeli język polski straci tę nośność ekonomiczną, to wartość symboliczna – oryginalna pisownia nazwisk czy obecność języka polskiego na tabliczkach – bedzie wartoscia wtórną, dodaną, natomiast nie będzie wartością, do której będą sami ludzie dążyli z powodów bardzo praktycznych” – podkreśla dr Kinga Geben.
Jakie znaczenie ma język polski dla naszej tożsamości? Jaki jest status języka polskiego w naszej świadomości i jaka będzie przyszłość tego języka na Wileńszczyźnie? Czekamy na Wasze komentarze i opinie!
Gośćmi programu będą dr Henryka Sokołowska, kierownik Centrum Języka Polskiego, Kultury i Dydaktyki Litewskiego Uniwersytetu Edukologicznego, doc. dr Adas Jakubauskas, politolog z Uniwersytetu Michała Romera w Wilnie, współautor badania na temat tożsamości polskiej mniejszości narodowej na Litwie, Henryk Mażul, dziennikarz i poeta wileński i Katarzyna Kuckiewicz, działaczka społeczna, laureatka konkursów krasomówczych i językowych.
