Opera „Tango”
Operowe libretto bazujące na poetyckim dziele, dramat, antyczny mit, biblijna przypowieść… Historia sztuki, w szczególności opery, dowodzi, że u zarania większości dzieł, ich uwertur, arii, ansambli, chórów, leżały ludzkie radości i tragedie, uczucia i emocje przelane na papier w postaci strofy, wersu, akapitu.
Sukces operowej adaptacji , wystawionej na scenie Warszawskiej Opery Kameralnej dowodzi, że przełożenie klasyki polskiego dramatu na język opery, mogą wieńczyć znakomite recenzje krytyki i entuzjazm melomanów. A to nieczęsto występuje w parze!
Wśród najwybitniejszych dramatów powojennej Polski bezspornie wymienimy Tango Sławomira Mrożka. Kanon naszej literatury wpisany w teatralny afisz, jak Kolumna Zygmunta w krajobraz Placu Zamkowego. Warto zauważyć, że w swojej dwuznaczności, ponadczasowości, dzieło wydaje się wręcz wymarzonym fundamentem do eksperymentu z formą i konwencją; do stworzenia na jego bazie opery.
Aby słynny dramat rozpisany na takty, arie, ansamble, wreszcie ujęty w ramy – akty, zachował artystyczny poziom narzucony przez twórcę pierwowzoru, potrzeba ręki wizjonera. Jego wyobraźni, warsztatu, kompleksowego ujęcia dzieła, odnalezienia melodii i rytmu w tekście. Fakt, że od strony kompozytorskiej podjął się tego trudnego zadania Michał Dobrzyński, staje się gwarantem jakości. To właśnie ten twórca, zaliczany do grona najwybitniejszych kompozytorów młodego pokolenia, w mistrzowski sposób przełożył na język współczesnej opery.
Artystyczny sukces potwierdziło zaproszenie spektaklu na festiwal oper kameralnych w Wiedniu, skąd transmitowała je telewizja ARTE. Opera, jako sztuka, daje doskonałe możliwość ukazania wieloznaczności literackiego pierwowzoru. Do typowych środków wyrazu dochodzi walor muzyki – budowanego napięcia, konfliktu. To idzie w parze z wieloznacznością i wielopłaszczyznowością akcji dzieła Mrożka. Opera, jako forma sceniczna, posiada magię niedopowiedzenia, sama muzyka może być odczytywana na tyle sposób, ilu ma słuchaczy.
Uroczyste zamknięcie festiwalu Dni Kultury Polskiej w Wilnie
24-29 listopada 2022 r. w Domu Kultury Polskiej w Wilnie trwał IX Dni Kultury Polskiej w Wilnie.
A. Ludkowski, dyrektor Domu Kultury Polskiej w Wilnie, doradca premier Litwy Ingridy Šimonytė podkreślił wielkie znaczenie promowania kultury polskiej na Wileńszczyźnie.
„Jesteśmy Polakami na Litwie. Propagowanie polskiej kultury jest dla nas bardzo ważne. Szczególnie chodzi o pokazanie teatru dla dzieci, jak też koncertów i innych widowisk. Widzimy dużą frekwencję na tych wydarzeniach; ludzie chętnie przychodzą, co jest dowodem na to, że Polacy na Litwie lubią takie wydarzenia” – mówi dyrektor Domu Kultury Polskiej w Wilnie.
Zapraszamy do obejrzenia galerii zdjęć z opery „Tango” Michała Dobrzyńskiego według dramatu Sławomira Mrożka:
