Program wieczoru:
godz. 18:00 – wernisaż zdjęć Magdaleny Rybij „Dziady“ Teatru Wierszalin
godz. 19:00 – spektakl „Dziady – noc pierwsza“ (reż. Piotr Tomaszuk)
Uprzejmie prosimy o potwierdzenie swego udziału do 5 października 2022 r. elektronicznie na adres: [email protected]
Teatr Wierszalin realizuje projekt „Objazd mickiewiczowski <<wzorem Reduty>> na Litwie”, który nawiązuje do idei upowszechniania teatru i kultury polskiej, jaka przyświecała wyprawom organizowanym w dwudziestoleciu międzywojennym przez Redutę – pierwsze polskie laboratorium teatru. Zespół, stworzony przez Juliusza Osterwę i Mieczysława Limanowskiego, pioniersko postawił sobie za cel dotrzeć do miast i miasteczek całego kraju z najlepszymi spektaklami, opartymi na polskich tekstach. Pierwszą wyprawę odbył w 1924 roku.
Teatr Wierszalin popularyzuje dzieła Adama Mickiewicza na Litwie. W ramach programu Kultura Inspirująca 2022-2023 Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego Polski budujemy wizerunek Polski jako państwa nowoczesnego, otwartego na międzykulturowy dialog oraz świadomego swojego wielowiekowego dziedzictwa. Wierszalin nawiązał współpracę z siedmioma litewskimi placówkami: Pałacem Kultury w Trokach (partner strategiczny), Muzeum Uniwersytetu Wileńskiego, Instytutem Polskim w Wilnie, Domem Kultury Polskiej w Wilnie, Centrum Kultury w Solecznikach, Wielofunkcyjnym Ośrodkiem Kultury w Niemenczynie oraz Centrum Rekreacyjnym w Ejszyszkach. W ramach inicjatywy przewidziana jest wystawa fotografii, a także spektakle DZIADY – NOC PIERWSZA oraz DZIADY – NOC DRUGA.
TEATR WIERSZALIN to głośny zespół teatralny założony w 1991 r. przez reżysera Piotra Tomaszuka oraz grupę współpracujących z nim artystów. Siedzibą teatru jest miejscowość Supraśl pod Białymstokiem. Wierszalin jest trzykrotnym laureatem prestiżowej nagrody Fringe First przyznawanej na światowym festiwalu teatralnym w Edynburgu. W 1994 otrzymał z rąk Ministra Spraw Zagranicznych RP dyplom uznania za wybitne zasługi dla kultury polskiej na świecie, a w 1998 Nagrodę Krytyków Międzynarodowego Instytutu Teatralnego w uznaniu wartości wnoszonych do teatru światowego.
Spektakl „Dziady – Noc Pierwsza” w wykonaniu Teatru Wierszalin z Supraśla został wyróżniony w kategorii „Teatr” na I Festiwalu Kultury Narodowej „Pamięć i Tożsamość”.
PIOTR TOMASZUK urodzony w 1961 w Białymstoku – reżyser, autor scenariuszy teatralnych, założyciel działającego w Supraślu Teatru Wierszalin. Studiował na Wydziale Wiedzy o Teatrze Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej, następnie Reżyserii Teatru Lalek w Białymstoku. Wyróżniony najważniejszymi nagrodami ludzi teatru, m.in Nagrodą im. Swinarskiego (1993), Nagrodą im. L. Schillera (1995), nagrodą Krytyków Polskiego Ośrodka ITI, oraz Srebrnym Medalem Gloria Artis (2006).
„DZIADY – NOC PIERWSZA” JEST INSCENIZACJĄ DRAMATU ADAMA MICKIEWICZA, ZREALIZOWANĄ NA PODSTAWIE „DZIADÓW CZ. IV” Z ELEMENTAMI „DZIADÓW CZ. II”.
Przedstawienie zrywa z dotychczasową tradycją inscenizacyjną, która zwykle eliminowała z inscenizacji czwartą część „Dziadów” jako najmniej interesującą, tematycznie wręcz banalną, bo w liryczny sposób opisującą jedynie miłosny dramat Gustawa. Tymczasem Ksiądz – kapłan kościoła unickiego – okazuje się równie ważnym bohaterem dramatu. „Dziady” w reżyserii Piotra Tomaszuka to psychologiczny, emocjonujący pojedynek dwóch bohaterów, zrealizowany w ibsenowskiej konwencji odsłaniania prawdy o przeszłości obu tych postaci. Przedstawienie zrealizowane jest zgodnie z antyczną zasadą trójjedni miejsca, czasu i akcji. Rozgrywa się w domu Księdza, a Dzieci stają się swoistym odpowiednikiem antycznego chóru.
„DZIADY – NOC DRUGA”
NA PODSTAWIE III CZĘŚCI DRAMATU ADAMA MICKIEWICZA
„Przeczytać Mickiewicza – to jedno. Zrozumieć Mickiewicza – to drugie. Ale usłyszeć Mickiewicza, to coś jeszcze zupełnie innego. Osobiście, po dwóch latach spędzonych na pracy nad „Dziadami”, mam wrażenie, że są one wielką partyturą. Ta muzyka ukryta jest w słowach, to requiem dedykowane męczennikom „narodowej sprawy”, – Piotr Tomaszuk, reżyser i dyrektor Teatru Wierszalin.
REPERTUAR
8.10.2022 – Wilno, spektakl „Dziady 1”
9.10.2022 – Wilno, spektakl „Dziady 2”
10.10.2022 – Wilno, spektakl „Dziady 1”
11.10.2022 – Wilno, spektakl „Dziady 2”
18.10.2022 – Troki, spektakl „Dziady 1”
19.10.2022 – Ejszyszki, spektakl „Dziady 2”
20.10.2022 – Soleczniki, spektakl „Dziady 1”
21.10.2022 – Niemenczyn, spektakl „Dziady 2”
Recenzje:
Profesor Jacek Bartyzel
Wróciłem dopiero co ze spektaklu „Dziady – Noc pierwsza” Teatru Wierszalin. Dech zapiera, wspaniałe przedstawienie, więcej niż teatr – misterium, obrzęd w wykonaniu pokornych, lecz wielkich w swojej techne, „rzemieślników Dionizosa” (hoí perì tòn Diónyson technîtai). Niesamowita amplituda środków wyrazu Rafała Gąsowskiego (jako Gustawa) – chyba najlepszego dziś aktora teatralnego w Polsce – który pokazuje, że romantyczny szaleniec na scenie może nie śmieszyć tylko, jeśli jest jak „jurodiwy”. Ale i Dariusz Matys w roli Księdza też znakomicie potrafi przekroczyć pozorną jednowymiarowość tej postaci, zazwyczaj pokazywanej wręcz karykaturalnie, jako „oświeceniowego racjonalisty”. A ostatnia scena, ze starocerkiewnosłowiańskim śpiewem, wznosi się już na takie mistyczne wyżyny, że ciarki po plecach przechodzą. Takie przedstawienia przywracają wiarę, że teatr – gontyna sztuki może się jeszcze odrodzić.
Profesor Jacek Bartyzel
Wróciłem dopiero co ze spektaklu „Dziady – Noc pierwsza” Teatru Wierszalin. Dech zapiera, wspaniałe przedstawienie, więcej niż teatr – misterium, obrzęd w wykonaniu pokornych, lecz wielkich w swojej techne, „rzemieślników Dionizosa” (hoí perì tòn Diónyson technîtai). Niesamowita amplituda środków wyrazu Rafała Gąsowskiego (jako Gustawa) – chyba najlepszego dziś aktora teatralnego w Polsce – który pokazuje, że romantyczny szaleniec na scenie może nie śmieszyć tylko, jeśli jest jak „jurodiwy”. Ale i Dariusz Matys w roli Księdza też znakomicie potrafi przekroczyć pozorną jednowymiarowość tej postaci, zazwyczaj pokazywanej wręcz karykaturalnie, jako „oświeceniowego racjonalisty”. A ostatnia scena, ze starocerkiewnosłowiańskim śpiewem, wznosi się już na takie mistyczne wyżyny, że ciarki po plecach przechodzą. Takie przedstawienia przywracają wiarę, że teatr – gontyna sztuki może się jeszcze odrodzić.
Więcej informacji: https://shared-assets.adobe.com/link/d0042db3-cef1-43c6-4a04-efaf65eec239 i na załączonym plakacie. Na wszystkie spektakle wstęp wolny.
