Specjalnie dla nich przygotowano nową miejską mapę-zabawę „Nieoczywiste Wilno” (lit. „Neakivaizdinis Vilnius”) – „Zielone Wilno dla dzieci” z trzema zaskakującymi trasami.
„Poznawać Wilno – Zieloną Stolicę Europy 2025 i jednocześnie tworzyć jego zieloną przyszłość, możemy i powinniśmy nie tylko my, dorośli, ale również mali wilnianie. A stawiać pierwsze zielone kroki i rozumieć ich znaczenie najprzyjemniej jest poprzez zabawę. Dlatego gra-mapa „Zielone Wilno dla dzieci” może być pierwszą letnią atrakcją wakacji dla całej rodziny” – powiedziała wicemer Wilna, Simona Bieliūnė.
Mapa-zabawa „Zielone Wilno dla dzieci” składa się z trzech tras po mieście: „Za Niemnem”, „Wzdłuż Wilenki” i „Źródło”. Każda trasa ma 7 przystanków z pytaniami i zabawnymi zadaniami. Po ich wykonaniu młodych odkrywców Wilna czeka nagroda w miejskim centrum informacji turystycznej.
„Dzieci na wakacje pożegna nasz bohater „Nieoczywisty”. Na stronach nowej mapy-zabawy pomaga poznawać miasto wszystkim ciekawym świata i spragnionym przygód. Gorąco zachęcamy dzieci, by dzieliły się swoimi odkryciami z przyjaciółmi, bo eksplorowanie Wilna zaraża” – życzy udanego startu wakacji starsza specjalistka Wydziału Turystyki i Współpracy Zagranicznej stołecznego samorządu, Kristina Mackevičienė.
Idea projektu to obserwować miasto z otwartością i ciekawością, odkrywać niespodziewane miejsca. Zazwyczaj w codziennej rutynie nie wyruszamy na takie przygody, tylko przejeżdżamy obok nich, nie poznając ich. A trasy dają zachętę i wskazówki, co ciekawego można zobaczyć i uświadamiają, że Wilno jest miastem obdarzonym przez naturę.
Według twórcy tras, Andriusa Jakučionisa, główne kryteria wyboru przystanków to słowa-klucze: „zielony”, „nieoczywisty”, „z opowieścią” i „interesujący dla dzieci”: „Szukam obiektów, które w sposób pośredni mówią o tematyce natury, są kojarzone z tematem zieloności poprzez dzieła sztuki, zaskakujące obiekty i historie. Trasy pomogą odkrywać obiekty jeden po drugim jak grzyby. Im dziwniejszy obiekt, tym ciekawszy dla dzieci, bo pobudza wyobraźnię, a może przypomina bohaterów animacji. Na przykład węgorze wychodzące z chodnika, czarne „gumowe choinki”, pająk-naszkielec, królik-ufonauta.”
