Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Wilnie nigdy nie został ukończony. Zachwyceni projektem wileńscy architekci, postanowili jednak upamiętnić projekt wybitnego artysty.
Aby uczcić 100. rocznicę śmierci jednego z najsłynniejszych Antoniego Wiwulskiego (1877-1919), postanowiono go upamiętnić, przy ulicy nazwanej jego imieniem. Podczas ogłoszonego przez samorząd wileński konkursu „Tworzę Wilno” został wybrany projekt rzeźby zaproponowany przez architektów Gintarasa Čaikauskasa i Tadasa Gutauskasa.
Rzeźba, odsłonięta w środę w Wilnie, przedstawia przestrzenny model świątyni zaprojektowanej przez Wiwulskiego, odlany z brązu w skali 1:50 i odtworzony z dużą dokładnością i starannością na podstawie szkiców architekta.
Projekt Wiwulskiego, otrzymał najwyższe noty w konkursie ogłoszonym na projekt nowej świątyni. Projekt ten przewidywał budowę trójnawowej, żelbetowej bazyliki i miał być pierwszym tego typu budynkiem na Litwie. Pomysł na budowlę Kościoła Serca Jezusowego był niezwykle oryginalny i odzwierciedlał najnowsze tendencje ówczesnej architektury, miał być jedną z najokazalszych budowli Wilna, a może nawet i Europy.
Budowę rozpoczęto w roku 1913. Zostały wzniesione mury, zamknięto nawę główną. Rozpoczęto wznoszenie wieży i prezbiterium. Prace nad budową przerwała I wojna światowa i przedwczesna śmierć projektanta. Jak pisze J. Kłos: „Śmierć autora uniemożliwiła dokończenie tej oryginalnej budowy według zamierzeń twórcy, nie opracowanych w formie ostatecznej. Jakkolwiek artysta porwał się śmiało na rzecz wyjątkowo trudną i sam szukał dopiero wyrazu dla swych pomysłów, opierając się na wzorach modernizmu francuskiego, to jednak można było oczekiwać od jego talentu zwycięstwa nad nieopanowanym jeszcze materiałem a rozhukaną zbytnio wyobraźnią.” W roku 1920 wznowiono prace budowlane, ciągnące się aż do 1939 roku. Przed wybuchem wojny kościół został prawie ukończony. W 1944 uszkodzony; po wojnie otwarty, spełniał posługi religijne do lat 60. XX wieku. Zarządzeniem władz LSSR zamknięty i zburzony. Na fundamentach kościoła wzniesiono Pałac Kultury Budowlanych.
