Uroczystości rozpoczęła msza święta w kościele pw. św. Michała Anioła w Butrymańcach, gdzie proboszcz parafii butrymańskiej ks. Szymon Wikło modlił się w intencji szkoły, jej patronki, przyjaciół i abiturientów.
Po nabożeństwie obchody przeniosły się do odświętnie przystrojonej szkoły. Na gości czekały nie tylko migawki z dawnych lat – tablice, poświęconych wszystkim promocjom, ale też bogato zastawiony stół oraz lokalna orkiestra.
Dyrektor, wychowawca, absolwent
Część oficjalną rozpoczęła pani dyrektor gimnazjum – Teresa Sawiel. „Pełnię dzisiaj aż trzy role – zwróciła się do zebranych pani dyrektor. – Rolę dyrektor gimnazjum, rolę wychowawcy klasowego i absolwentki szkoły jednocześnie”. Teresa Sawiel opowiedziała o historii placówki, ostatnich osiągnięciach, renowacji i doposażaniu szkoły, a także o planach na bliższą i dalszą przyszłość. Wskazała szczególnie na to, jak istotne jest wsparcie i współpraca ze szkołą jej byłych uczniów. Zaznaczyła, że w chwili obecnej w gimnazjum naucza aż dziewięcioro absolwentów tejże szkoły.
O zabranie głosu został poproszony mer rejonu solecznickiego Zdzisław Palewicz. Mer rejonu, podobnie, jak obecny na balu dyrektor administracji samorządu rejonu solecznickiego Józef Rybak, ukończył szkołę w Butrymańcach. Zdzisław Palewicz opowiedział zebranym, jak wyglądała szkolna codzienność w dawnym budynku i kilkakrotnie powtórzył, jak bardzo dumny jest z tego, że jest absolwentem Butrymańskiej Szkoły.
Inna wybitna absolwentka szkoły w Butrymańcach – wileńska artystka, członek Stowarzyszenia Techników i Inżynierów w Wilnie oraz członek Klubu Weteranów Zespołu Artystycznego „Wilia” – pani Irena Lipska, na ręce pani dyrektor złożyła nie tylko gratulacje z okazji tak znamiennego jubileuszu, ale też przekazała w darze dla szkoły jedną ze swoich pierwszych prac plastycznych.
Część oficjalno-kulturalną, dopełnili tegoroczni maturzyści, którzy zabawili gości swoim autorskim programem. Dzięki inwencji, wyobraźni i niewątpliwym talentom młodzieży, zgromadzeni na balu absolwenci przenieśli się w czasie i na krótką chwilę powrócili do szkolnych ławek.
W tej rodzinnej i ciepłej atmosferze zebrani bawili się tradycyjnie do białego rana, albo jak przyjęło się tu mówić – „do pierwszego autobusu”.
Szkoła wczoraj i dziś
Pierwsza szkółka parafialna w Butrymańcach została założona już w 1910 roku. W 1944 roku w budynku plebanii urządzono szkołę początkową. Status szkoły średniej placówka uzyskała dopiero w roku 1972. Aż do połowy lat osiemdziesiątych dwudziestego wieku, nauczanie odbywało się w drewnianym domku nieopodal miejscowego kościółka. W 1985 roku placówka doczekała się nowego gmachu, w którym funkcjonuje do dziś. Do roku 2000 współistniały tu obok siebie klasy polska i rosyjska. Obecnie w szkole prowadzi się nauczanie wyłącznie w języku polskim, zaś otwarta w Butrymańcach w latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku szkoła litewska mieści się w osobnym budynku.
W 1999 roku dyrektorką szkoły została młoda nauczycielka matematyki i abiturientka tejże szkoły – pani Teresa Sawiel. Znana ze swojej pracowitości i zmysłu organizacyjnego, pani Sawiel wraz z swoją byłą wychowawczynią Marią Ładziato, tworzą zgrany i skuteczny zespół. Pani Ładziato od wielu lat pełni funkcje zastępcy dyrektora szkoły i wspiera wszystkie inicjatywy swojej wychowanki. Dzięki ich wspólnym działaniom, w ciągu ostatnich lat szkoła zmieniła się nie do poznania.
Przeprowadzono gruntowną renowację budynku łącznie z wymianą okien, dachu czy konserwacją elewacji. Ostatnią znaczącą inwestycją, była wymiana kostki brukowej wokół szkoły. Jednocześnie przeprowadzano prace remontowe wewnątrz szkoły. Dzięki składanym i realizowanym od lat przez władze szkoły projektom, budynek szkolny jest wyposażony na najwyższym poziomie: nowe ławki szkolne, nowe meble, nowoczesna klasa komputerowa, rzutniki, stoiska komputerowe dla pracowników placówki w pokoju nauczycielskim, zmodernizowana i doposażona czytelnia szkolna, bezprzewodowy internet na terenie całej placówki.
Pani dyrektor ze szczególną dumą opowiada o pracowni języka polskiego, gdzie – jak mówi – dosłownie wszystko zostało zakupione z funduszy, pozyskanych za pośrednictwem projektów.
Pozytywne wrażenie na gościach szkoły – jak przyznaje pani dyrektor – wywiera utworzone w 2007 roku muzeum szkolne. W 2008 roku Butrymańska Szkoła przyjęła imię wybitnej malarki ludowej Anny Krepsztul. Od tamtej pory szkoła prowadzi działania na rzecz pozyskania jak największej ilości prac oraz zdjęć śp. malarki z Taboryszek. Ekspozycję tworzą trzy segmenty tematyczne: historia szkoły, etnografia i sala poświęcona patronce szkoły. Oprócz lokalnych makatek, obrusów, narzędzi pracy i innych elementów ludowego rękodzieła, w zbiorach muzeum znajduje się imponująca kolekcja dziewiętnastowiecznych woluminów.
Do największych sukcesów pani dyrektor zalicza pomyślną akredytację, w wyniku której w czerwcu 2013 roku Butrymańska Szkoła im. Anny Krepsztul, jako pierwsza spośród wszystkich szkół wiejskich w rejonie solecznickim, otrzymała status gimnazjum. Z tej okazji, jesienią 2014 roku Wydział Konsularny Ambasady RP w Wilnie i samorząd rejonu solecznickiego ufundowały Gimnazjum im. Anny Krepsztul nowy sztandar szkolny. Widnieje na nim podobizna patronki i nowa nazwa szkoły.
Z okazji jubileuszu, w imieniu absolwentów Butrymańskiej Szkoły, życzę całej społeczności szkolnej Gimnazjum im. Anny Krepsztul w Butrymańcach dalszych, równie imponujących sukcesów oraz zapału do pracy i nauki!
