Kardynał Zenon Grocholewski w latach 1982–1999 był sekretarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej w Watykanie, a następnie w latach 1999–2015 prefektem Kongregacji ds. Edukacji Katolickiej.
„Po wielu latach pełnej poświęcenia służby Bogu i ludziom w Polsce i na świecie odszedł do Domu Ojca kard. Zenon Grocholewski. Módlmy się, by Pan przyjął go do grona zbawionych i obdarzył pokojem. Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie…” – napisał w jednym z serwisów społecznościowych przewodniczący KEP abp Stanisław Gądecki.
Kard. Zenon Grocholewski urodził się 11 października 1939 r. w Bródkach w Wielkopolsce. Studia filozoficzno-teologiczne odbył w arcybiskupim Seminarium Duchownym w Poznaniu. 27 maja 1963 r. przyjął święcenia kapłańskie. Od 1966 r. przebywał w Rzymie, gdzie najpierw studiował prawo kanoniczne na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim. Od 1972 r. do 1999 r. pracował w Najwyższym Trybunale Sygnatury Apostolskiej, dochodząc w nim do stanowiska prefekta. Był też prezesem Sądu Kasacyjnego Państwa Watykańskiego.
21 grudnia 1982 r. papież Jan Paweł II mianował go sekretarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej i prekonizował biskupem tytularnym Acropolis. Święcenia biskupie otrzymał 6 stycznia 1983 r. w bazylice św. Piotra w Rzymie z rąk papieża. 16 grudnia 1991 r. został mianowany arcybiskupem.
W listopadzie 1999 r. z mianowania Jana Pawła II został prefektem Kongregacji ds. Edukacji Katolickiej, czyli urzędu watykańskiego zajmującego się całokształtem katolickiego systemu oświaty i nauki oraz wielkim kanclerzem Uniwersytetu Gregoriańskiego. Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 9 listopada 2009 r. został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. W 2015 r. został członkiem kolegium ds. odwołań od wyroków dotyczących przestępstw zastrzeżonych w Kongregacji Nauki Wiary.
Jest autorem i współautorem licznych publikacji książkowych oraz artykułów w czasopismach kanonicznych i pracach zbiorowych. Łącznie jego bibliografia przekracza 550 publikacji w 12 językach. Poza językiem polskim posługiwał się także językiem włoskim, łaciną, francuskim, hiszpańskim i angielskim.
Uczestniczył w dwóch konklawe: w roku 2005 i 2013.
