Jacek Jurkowski ze Szwecji, prezydent Kongresu Oświaty Polonijnej zaakcentował brak wsparcia finansowego dla polonijnych szkół społecznych. Mówił nawet o obojętności władz polskich wobec rozwijających się społecznych szkół polonijnych.
W odpowiedzi wiceminister edukacji narodowej, Maciej Jakubowski, podkreślił, że MEN RP wspiera wszystkie placówki szkolnictwa polonijnego. Wiceminister zachęcił szkoły społeczne do ubiegania się o granty ministerialne, które są szansą promocji polskiej kultury i języka za granicą.
W kuluarach słowa te zostały odebrane jako obietnica, której głównym zadaniem jest uspokojenie żądających wsparcia nauczycieli, którzy od lat pracują społecznie w celu budowania i rozwijania polskiej tożsamości wśród dzieci i młodzieży mieszkających poza ojczyzną. Część nauczycieli stawiała zarzuty nieracjonalnego wydawania pieniędzy i przyznawania grantów działającym przy ambasadach RP szkolnym punktom konsultacyjnym (SPK), które – w przeciwieństwie do szkół społecznych – są utrzymywane z budżetu rządu RP.
Wiceminister podkreślił, że docenia społeczny wkład pracy nauczycieli polonijnych, jednak możliwości finansowe budżetu państwa nie rokują poprawy sytuacji szkół polonijnych. Dodał, że oświata polonijna jest znakomitym źródłem dobrej promocji kraju za granicą i przełamania stereotypów. Przykładem tego jest ocena polskiego systemu edukacji np. we Francji, gdzie docenia się osiągnięcia polskiej edukacji i kopiuje najlepsze jej produkty.
Gorące dyskusje podczas zjazdu są dowodem, że oświata polonijna i polska za granicą ma wiele sukcesów, ale przede wszystkim, że boryka się z problemami, które są bardzo zróżnicowane w każdym z państw i to stanowi problem w wypracowaniu wspólnego stanowiska, które zadowoliłoby wszystkich uczestników IV Światowego Zjazdu Nauczycieli Polonijnych.
