Zrozumieniu, jaki wpływ ma historia na współczesne stosunki polsko – litewskie, służy wybór tekstów, głównie publicystyki, lecz także dokumentów: odezw, raportów, deklaracji. Antologia „My nie bracia, my sąsiedzi”, w której pierwsze teksty pochodzą z lat 80. XIX w. i komentują litewskie odrodzenie narodowe, kończy się na roku 1994, kiedy to podpisano traktat między Polską a Litwą.
Dzisiejsze stosunki polsko – litewskie są nadal niełatwe, nie tylko z powodu ograniczeń, jakim podlegają Polacy na Litwie, lecz także z powodu różnego spojrzenia obu narodów na kwestie historyczne. Bardzo współcześnie brzmi postulat historyka Jana Dąbrowskiego sprzed siedemdziesięciu pięciu lat: „Litwini są nieufni, dlatego także, że czują się od nas o wiele słabsi, że u pewnej, jak twierdzą, nawet dość znacznej ich części, wyhodowano nienawiść do Polski. Musimy uzbroić się w cierpliwość i wyrozumiałość dlatego właśnie, że jesteśmy silni. Nie oznacza to bynajmniej sentymentalizmu politycznego, oznacza to przeciwnie – realizm i trzeźwy rachunek, oczywiście szukający sukcesu na dalszą metę, a nie z dziś na jutro”.
Antologię „My nie bracia, my sąsiedzi. Polska perspektywa stosunków polsko – litewskich” wydało Kolegium Europy Wschodniej im. Jana Nowaka-Jeziorańskiego.
