W czasie II wojny światowej Polsce, jako jedynemu krajowi na świecie, udało się stworzyć Polskie Państwo Podziemne. Struktury państwa podziemnego obejmowały zarówno władzę wojskowa oraz cywilną. Polskie struktury państwowe działały na terytoriach okupowanych przez przez III Rzeszę i ZSRR.
W nocy z 26 na 27 września 1939 roku powstała w oblężonej Warszawie Służba Zwycięstwu Polski. To była konspiracyjna organizacja wojskowa, mająca toczyć walkę przeciw okupantom. 13 listopada 1939 roku została przekształcona w Związek Walki Zbrojnej (ZWZ), podlegający Rządowi RP na uchodźstwie. W ten sposób zachowano ciągłość polityczno-wojskowej kontynuacji władz Rzeczypospolitej Polskiej i pośredni wpływ władz państwowych na sytuację w kraju.
10 października 1939 roku w Warszawie miało miejsce pierwsze posiedzenie Głównej Rady Politycznej przy SZP, będącej reprezentacją 4 przedwojennych stronnictw antysanacyjnych. W lutym 1940 roku Głowna Rada Polityczna przekształciła się w Polityczny Komitet Porozumiewawczy.
14 lutego 1942 roku generał Władysław Sikorski przekształcił ZWZ w Armię Krajową (AK).
Polskie Państwo Podziemne istniało od 27 września 1939 roku do 1 lipca 1945.
