Spotkanie, które dzięki staraniom PZPN zyskało szczególną oprawę, rozegrano pod zamkniętym dachem. Przed pierwszym gwizdkiem, zgodnie z tradycją rozgrywek, odegrano hymn państwowy. Dla obu klubów to był historyczny mecz – nigdy wcześniej nie triumfowały w rozgrywkach PP. Lubinianie dwukrotnie grali w finale (2005, 2006), natomiast Zawisza ani razu.
Piątkowy wieczór był także szczególny dla szkoleniowców. Orest Lenczyk (Zagłębie) i Ryszard Tarasiewicz (Zawisza) nie zdobyli wcześniej Pucharu Polski jako trenerzy.
„Będzie dogrywka” – prognozowali dziennikarze, widząc defensywne ustawienie drużyny lubińskiej. I tak też się stało. Najciekawszy był początek spotkania, a później nic wartego uwagi się nie wydarzyło.
W dogrywce przewaga należała do Zawiszy. W 94. minucie strzał głową rezerwowego Jorge’a Kadu obronił Rodic. W Zagłębiu najwięcej zamieszania na połowie rywali robił dynamiczny Arkadiusz Piech. Gole jednak nie padły i o wyniku przesądziły rzuty karne.
W serii „jedenastek” najpierw pomylił się Sebastian Dudek z Zawiszy, ale później jego koledzy strzelali bezbłędnie. Tymczasem bramkarz bydgoszczan Wojciech Kaczmarek obronił strzały Dorde Cotry i Sebastiana Boneckiego. Ostatecznie Zawisza wygrał 6:5.
Dzięki zwycięstwu zespół Tarasiewicza zagwarantował sobie udział w kwalifikacjach Ligi Europejskiej. Zagłębiu na pocieszenie pozostał fakt, że w obecnej edycji PP nie straciło żadnego gola z gry.
