Na łamach pisma „Clinical Cancer Research”, naukowcy z University of Surrey opisali obiecującą metodę leczenia raka pęcherza.
W swoim eksperymencie wykorzystali wywołującego przeziębienia, wirusa coxsackievirus A21 (CVA21), który testowany jest też w leczeniu innych nowotworów.
Badacze podali go 15 pacjentom z rakiem pęcherza – należącym do najczęściej występujących rodzajów raka.
Jak tłumaczą naukowcy, obecne metody leczenia stwarzają wiele problemów. Usuwanie nowotworowych zmian z pomocą narzędzi wprowadzanych przez cewkę moczową jest mało skuteczne, a immunoterapia powoduje silne skutki uboczne i także często nie przynosi efektów.
W przedstawionym właśnie eksperymencie, na tydzień przed planowaną operacją usunięcia guzów, naukowcy wprowadzili do nich wirusa CVA21.
Analiza usuniętej potem tkanki pokazała, że wirus wybiórczo atakował komórki nowotworowe. Co więcej, namnażał się w nich, niszczył i atakował kolejne.
Badacze wyjaśniają, że guzy pęcherza nie zawierają komórek układu immunologicznego, który w tej sytuacji ich nie niszczy.
Według zebranych dowodów, wirus powodował napływ do nowotworowych zmian komórek odpornościowych, które atakowały komórki raka.
Śmierć chorych komórek naukowcy obserwowali u większości leczonych pacjentów. U jednego z nich nowotwór całkowicie zniknął.
„Coxsackievirus może pomóc w zrewolucjonizowaniu leczenia tego typu raka. Zmniejszenie masy guzów i nasilenie śmiertelności komórek nowotworowych już po tygodniu obserwowaliśmy u wszystkich pacjentów, a u jednego z nich zniknęły wszelkie ślady choroby. Pokazuje to potencjał i efektywność metody. Co istotne, u żadnego z pacjentów nie pojawiły się żadne skutki uboczne” – opowiada prof. Hardev Pandha z University of Surrey.
„Zwykle wirusy kojarzy się z chorobami, jednak w odpowiedniej sytuacji mogą one przywrócić zdrowie, niszcząc komórki nowotworowe. Onkolityczne (atakujące nowotwory) wirusy, takie jak coxsackievirus mogą odmienić sposób, w jaki leczy się raka i mogą oznaczać odejście od stosowanych zwykle metod leczenia, takich jak chemioterapia” – twierdzi współautorka badania, dr Nicola Annels.
