Wielki Piątek w Kościele Katolickim jest dniem upamiętniającym śmierć Jezusa Chrystusa na krzyżu. Wielki Piątek jest dniem zadumy nad Męką Chrystusa, skupienia, powagi, wzmożonej pobożności i gorliwych praktyk religijnych.
Tego dnia obowiązuje post ścisły, czyli konieczność powstrzymania się od jedzenia mięsa i ograniczenie ilości spożywanych posiłków. Zgodnie z tradycją Wielkiego Piątku, to jedyny dzień w roku liturgicznym, gdy nie odprawia się Mszy Świętej. Zamiast tego wierni gromadzą się na Liturgii Męki Pańskiej.
W tym dniu w Kościele nie używa się dzwonków ani żadnych innych instrumentów muzycznych. Ma to wyrażać smutek i skruchę, a także zjednoczenie się z cierpieniem Chrystusa. Na samym początku liturgii ksiądz leży krzyżem przed ołtarzem, podczas gdy pozostali uczestnicy celebracji klęczą. Zapada cisza, panuje atmosfera skupienia.
Później następuje Liturgia Słowa. To dwa czytania z Pisma Świętego, śpiewany a capella psalm, a następnie opis Męki Pańskiej. Później celebrans wygłasza homilię. Po Liturgii Słowa następuje część nazywana Adoracją Krzyża (zwana w niektórych regionach Przeproszeniem Krzyża). Wtedy wszyscy zgromadzeni w Kościele pojedynczo podchodzą i całują krzyż. Ten gest ma być symbolem wdzięczności za śmierć Chrystusa, a także zadośćuczynieniem za wszystkie grzechy.
Po Adoracji Krzyża następuje Komunia Święta, a potem uroczyste przeniesienie Najświętszego Sakramentu do przygotowanego wcześniej Grobu Pańskiego. Jest on przykryty białą tkaniną symbolizującą całun, którym okryte było ciało Jezusa Chrystusa.
