W przedwojennej Polsce w którego skład wchodziło Wilno, pierwszy program radiowy został wyemitowany 1 lutego 1925 roku ze stacji nadawczej Polskiego Towarzystwa Radiotechnicznego w Warszawie. Ta data uważana jest za początek polskiej radiofonii. Z kolei 18 kwietnia 1926 roku rozpoczęła regularną emisję pierwsza polska stacja radiowa – obecna Jedynka.
W Wilnie historia radia rozpoczyna się w końcówce 1927 r., gdy na Zwierzyńcu wynajęto budynek dla rozgłośni i wzniesiono dwa maszty 45-metrowe, na których rozpięto antenę.
Oficjalne otwarcie radiostacji wileńskiej (po kilku tygodniowych próbach) nastąpiło 15 stycznia 1928 roku. Uroczystości rozpoczęły się od transmisji mszy z Bazyliki Wileńskiej. Poświęcenie stacji nastąpiło o 17 00. Wygłoszono kilka okolicznościowych przemówień. Po odegraniu Mazurka Dąbrowskiego przed mikrofonem wystąpił chór „Echo” a „Sonety Krymskie” Adama Mickiewicza recytował Juliusz Osterwa.
W latach 1936–1937 w rozgłośni pracował Czesław Miłosz.
Rozgłośnia wileńska swój program nadawała do 16 września 1939 r.
Pod władzą litewską program stacji w Wilnie został wznowiony 8 listopada 1939, natomiast pod władzą niemiecką program stacji, emitowany w językach niemieckim i polskim funkcjonował od lipca 1941 do marca 1942.
W pełni polska rozgłośnia radiowa w Wilnie odrodziła się w 1992 r. Założycielem i prezesem Radia Znad Willi jest prawnik, polityk i działacz społeczności polskiej na Litwie Czesław Okińczyc.
Radio Znad Wilii, którego słyszalność sięga 100 km. wokół Wilna od ponad 30-tu lat jest jednym z głównych ośrodków oddziaływania polskiej myśli i kultury na Litwie. Radio patronuje różnym aktywnościom, wspiera wydarzenia związane z Wilnem i Wileńszczyzną, a także jest rzecznikiem i środowiskiem budowy trudnego porozumienia ponad podziałami.
