Tanzański pisarz Abdulrazak Gurnah został nagrodzony przez Komitet Noblowski za „bezkompromisowe i pełne współczucia badanie skutków kolonializmu oraz losów uchodźców w międzykulturowej i międzykontynentalnej przestrzeni”.
Abdulrazak Gurnah urodził się w roku 1948 w Zanzibarze u wybrzeży wschodniej Afryki. Od roku 1968 mieszka w Wielkiej Brytanii. Jest wykładowcą literatury na Kent University.
Zwycięzcy otrzymują medale z wizerunkiem Alfreda Nobla, kaligrafowane dyplomy oraz nagrody pieniężne. W tym roku ich wartość w każdej kategorii wynosi 10 milionów koron szwedzkich, czyli około 950 tysięcy euro.
Literacką Nagrodą Nobla zostało dotąd wyróżnionych 117 osób, w tym pięcioro Polaków – Henryk Sienkiewicz, Władysław Reymont, Czesław Miłosz, Wisława Szymborska i Olga Tokarczuk. W ubiegłym roku (2020) otrzymała ją amerykańska poetka i eseistka Louise Glück. Uhonorowano ją za „niepowtarzalny, poetycki głos, który surowym pięknem czyni indywidualną egzystencję uniwersalną”.
Laureata literackiego Nobla wyłania Szwedzka Akademia, nie publikując wcześniej nazwisk nominowanych. Jednak krytycy, wydawcy i dziennikarze co roku zastanawiają się, na kogo padnie wybór.
Nagrody Nobla zostały ustanowione przez szwedzkiego przemysłowca i wynalazcę dynamitu Alfreda Nobla. Fundusz wyróżnień pochodzi z odsetek od majątku fundatora, a zarządza nim Fundacja jego imienia. Jedynie nagroda dla ekonomistów, której nie ustanowił Nobel, została ufundowana przez Bank Szwecji w 1968 roku.
Nagrody za osiągnięcia naukowe, zgodnie z wolą fundatora, przyznaje Królewska Szwedzka Akademia Nauk. Noble w dziedzinie fizjologii lub medycyny przyznaje Instytut Karolinska. Z kolei zwycięzcę literackiego Nobla wyłania Szwedzka Akademia, a Nagrodę Pokojową – Norweski Komitet Noblowski.
Nazwiska wszystkich laureatów tradycyjnie są ogłaszane w październiku, wręczenie wyróżnień odbywa się 10 grudnia, w rocznicę śmierci fundatora.