Zima kalendarzowa jest okresem ustalonym przez konwencję i oparty na tradycyjnym podziale roku. Zaczyna się 1 grudnia i trwa do 28 lutego (lub 29 lutego w przypadku roku przestępnego). Określenie „zima kalendarzowa” nie ma związku z faktycznymi warunkami atmosferycznymi, ale stanowi ustaloną część cyklu rocznego. W tym czasie na Litwie można spodziewać się mroźnych dni, krótkich godzin słonecznych i częstych opadów śniegu, zwłaszcza w miesiącach styczniu i lutym. Choć w ostatnich latach klimat na Litwie ulega zmianom, tradycyjna zima kojarzona jest z niskimi temperaturami i śniegiem.
Zima astronomiczna, w odróżnieniu od kalendarzowej, jest związana z ruchem Ziemi wokół Słońca. Zaczyna się w momencie przesilenia zimowego, które w 2024 roku przypada na 21 grudnia o godzinie 4:20. Przesilenie zimowe to moment, kiedy Słońce osiąga najniższy punkt na niebie na półkuli północnej. Oznacza to, że dzień jest najkrótszy w roku, a noc najdłuższa. Z tego powodu 21 grudnia symbolizuje początek zimy astronomicznej, która trwa do 20 marca następnego roku.
Choć zima astronomiczna i kalendarzowa zaczynają się w różnych dniach, w praktyce obie zbiegną się w pierwszych tygodniach grudnia. Na Litwie oznacza to stopniowe pogarszanie się warunków atmosferycznych i typowe dla zimy zjawiska, takie jak opady śniegu, mrozy oraz krótkie dni.
Chociaż obie zimy zaczynają się w grudniu, różnią się one od siebie w kilku aspektach. Zima kalendarzowa to umowny okres w ciągu roku, który nie ma ściśle związku z cyklem Ziemi, a jest bardziej związany z tradycjami i cyklem rocznym. Z kolei zima astronomiczna jest wynikiem zjawisk naturalnych i jest ściśle związana z ruchem Ziemi wokół Słońca.
Na Litwie przewidywana jest umiarkowana zima z temperaturami w okolicach 0°C do -5°C, a opady śniegu mogą być mniejsze niż w poprzednich latach. Jednak na pewno w okresie od grudnia do lutego nie zabraknie tradycyjnych zimowych warunków, takich jak obfite opady śniegu i mrozy, zwłaszcza w styczniu i lutym.
