
Obecnie na Litwie działa 17 takich stacji: cztery w Wilnie, po dwie w Kownie i Kłajpedzie, po jednej w Szawlach i Poniewieżu oraz w obszarach wiejskich i miastach, w których znajdują się duże zakłady przemysłowe narażające na ryzyko zanieczyszczenia powietrza.
Średnie roczne stężenie cząsteczek stałych PM10 w stacjach pomiarowych w ubiegłym roku wynosiło od 12 do 24 mikrogramów na metr sześcienny i w żadnej z lokalizacji nie przekroczyło limitu 40 mikrogramów.
W porównaniu do 2023 roku, roczna średnia w wielu stacjach była wyższa lub nie zmieniła się. Jednak analizując dane z dłuższego okresu, od 2003 do 2024 roku, stwierdzono wzrost stężenia tego zanieczyszczenia w Noreikiškėch w Kownie oraz w stacjach w obszarach wiejskich w Żmudzi, podczas gdy w innych lokalizacjach odnotowano tendencję spadkową.
W poszczególnych dniach lub długich okresach zanieczyszczenie powietrza cząstkami stałymi odnotowano na całym obszarze Litwy – najwyższa dzienna średnia PM10 w stacjach pomiarowych wynosiła do 136 mikrogramów na metr sześcienny.
Najwięcej przypadków przekroczenia dziennego limitu PM10 odnotowano w okresie letnim. Główne przyczyny zanieczyszczenia powietrza cząstkami stałymi to transport, podnoszenie zanieczyszczeń, prace budowlane oraz remonty dróg.
Na Litwie zarejestrowano również kilka epizodów zwiększonego zanieczyszczenia powietrza, spowodowanych zanieczyszczeniami przywiezionymi z innych regionów. Najbardziej zauważalne epizody przenoszenia dalekozasięgowych zanieczyszczeń powietrza, podczas których stwierdzono najwyższe dzienne stężenia PM10, miały miejsce w kwietniu z powodu pyłów przyniesionych z Sahary oraz we wrześniu w wyniku zanieczyszczeń z Białorusi, gdzie paliły się lasy i torfowiska.
Średnia roczna koncentracja cząsteczek stałych PM2,5 wahała się od 6,1 do 13,3 mikrogramów na metr sześcienny i nie przekroczyła limitu 20 mikrogramów.
Średnia roczna koncentracja dwutlenku azotu (NO2) w stacjach miejskich wynosiła od 6 do 37 mikrogramów na metr sześcienny, a limit 40 mikrogramów nie został przekroczony.
Analiza danych pomiarowych z dłuższego okresu również pokazuje tendencję spadkową NO2. Niemniej jednak w stacjach w Dainawie w Kownie i na Placu Szilutės w Kłajpedzie zaobserwowano wzrost koncentracji w długim okresie.
Maksymalna ośmiogodzinna średnia koncentracja ozonu (O3) wyniosła do 132 mikrogramów na metr sześcienny, a w wielu stacjach przekroczyła wartość docelową, wynoszącą 120 mikrogramów.
Najwyższa jednorazowa koncentracja ozonu wynosiła od 122 do 143 mikrogramów na metr sześcienny, ale wartości progowe informacyjne i alarmowe nie zostały przekroczone.
Średnia roczna koncentracja benzopirenu nie przekroczyła dopuszczalnej wartości w żadnej z badanych stacji, a stężenie dwutlenku siarki (SO2), tlenku węgla (CO), benzenu oraz metali ciężkich (ołowiu, arsenu, kadmu, niklu) również nie przekroczyło dopuszczalnych rocznych wartości.