Obchodzi ją Kościół katolicki na Zachodzie i chrześcijaństwo wschodnie, które nazywa tę uroczystość „Zaśnięcie Matki Bożej”.
Tego dnia w kościołach święci się zioła, a także kłosy zbóż i owoce. Tradycja ta sięga w Polsce X wieku, kiedy wraz z chrześcijaństwem rozpoczęły się obchody święta wniebowzięcia. Plony i kwiaty przynoszone w tym dniu przed ołtarze są symbolem dojrzałości duchowej Najświętszej Dziewicy. Na uroczystość 15 sierpnia do sanktuariów maryjnych przybywają liczne pielgrzymki.
Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny wywodzi się z nauki Kościoła, głoszącej, że Maryja nieskażona grzechem pierworodnym, nie umarła, lecz została przez Chrystusa z duszą i ciałem wzięta do nieba. Dogmat ten został ogłoszony w uroczystość Wszystkich Świętych, 1 listopada 1950 roku, przez papieża Piusa XII. Tym samym papież potwierdził i usankcjonował najwyższym autorytetem przekonanie powszechnie wyznawane w Kościele katolickim.
