W dniach 20-23 października grupa uczniów klas 12 wybrała się na wycieczkę edukacyjną do jednej z najpiękniejszych stolic Europy Środkowej, Pragi. Obserwowali krajobraz i architekturę Polski i Czech w ramach projektu ,,Poznaj style architektury i wybitne osoby Europy Środkowej”, który został zintegrowany z geografią, sztuką oraz językiem litewskim. A oto co zwiedziliśmy:
20 października, podróżując autobusem przez Polskę, zwróciliśmy uwagę na barokową Bazylikę Najświętszej Marii Panny w Sejnach, która została zbudowana w pierwszej połowie XVII wieku. W bazylice pochowany jest słynny litewski poeta i biskup Sejn Antanas Baranauskas, autor znanego poematu „Anykščių šilelis”. Wkrótce dotarliśmy do Augustowa, miasta słynącego z unikalnych kanałów. Aby kontynuować podróż, przewodnik Andrzej opowiedział legendę, według której w starożytności żyło trzech braci – Lech, Czech i Rus, którzy stworzyli trzy narody słowiańskie:
Polskę (zwaną też Lechią), Czechy (obecnie większość Czech) i Rusi (której następcami są Rosja, Ukraina i Białoruś). Wesoło spędzając czas nawet nie zauważyliśmy, jak krajobraz zaczął się zmieniać i przed naszymi oczami pojawiło się pasmo Sudetów. Zbliżała się stolica Czech, Praga, miasto rozłożone na pięciu wzgórzach po obu brzegach Wełtawy.
21 października rano z zapałem podróżowaliśmy, aby poznać jedną z najpiękniejszych starówek w Europie. To jest niby skansen. Pół dnia spędziliśmy na zwiedzaniu obiektów o wyjątkowej urodzie, słuchając narracji przewodnika. Najpierw odwiedziliśmy Hradczany, teren przeznaczony do zamieszkania przez zamkową służbę. W XIV wieku otrzymała status miasta i została otoczona murem. W XVI wieku pożar zniszczył prawie całe miasto, które później zostało odbudowane w typowych dla tamtej epoki tradycjach renesansowych i w końcu XVI wieku zostało sklasyfikowane jako miasto królewskie i przebudowane w stylu barokowym. Tak pozostało do dziś. Zamek Praski (Pražský hrad), znajdujący się na najwyższym wzniesieniu miasta, na lewym brzegu Wełtawy, nie pozostawił nikogo obojętnym. Zamek Praski został założony w IX wieku przez Księcia Bourzhivoyego. Od niego zaczęła się historia
Pragi. Zamek był najważniejszą rezydencją Habsburgów. W XVIII wieku cała przestrzeń została przebudowana w stylu późnobarokowym i neoklasycystycznym. Zamek oferuje spektakularną panoramę miasta. Po podziwianiu wspaniałych widoków udaliśmy się wąskimi uliczkami w kierunku Rynku Starego Miasta z nadzieją zobaczenia i usłyszenia od XV wieku działającego zegara astronomicznego, który stał się jednym z symboli Pragi, zainstalowany na boku ratusza. Na tym terenie jest nie tylko ratusz, ale także wieże kościoła Tyn Maria. Aby się tam dostać, trzeba przejść przez Most Karola (Karlův most), słynny historyczny most w Pradze, zbudowany nad Wełtawą. Budowa rozpoczęła się w 1357 roku pod przewodnictwem króla Karola IV, ukończony na początku XV wieku. Most został ozdobiony barokowymi rzeźbami królów i świętych, które przedstawiają historię Czech. Jednym z najbardziej znanych jest posąg św. Jana Nepomucena, patrona Republiki Czeskiej. Resztę dnia spędziliśmy na oddzielnym zwiedzaniu miasta, a wieczorem podzieliliśmy się swoimi wrażeniami.
22 października kontynuowaliśmy naszą znajomość z Pragą, tym razem dokładniej zwiedzając obiekty historyczne. Zanim jednak dotarliśmy do starego miasta, odwiedziliśmy symbol nowoczesnej architektury – Tańczący
Dom. Tańczący Dom (Tančící dům) to budynek o nietypowych kształtach, który został wzniesiony w 1996 roku na pustym miejscu na bulwarze Wełtawy w centrum Pragi. Budowa tego domu trwała 2 lata i na początku budziła wiele kontrowersji wśród mieszkańców historycznego miasta. To przykład na to, jak architektura i ogólnie sztuka potrafią wyrwać się z rutyny stylów. I tu znowu byliśmy na Starym Mieście, zwiedzając jedno z najstarszych i najpiękniejszych miejsc w Pradze – Złotą Ulicę (Zlata Ulica), którą otaczają małe kolorowe kamieniczki. Od XVI wieku mieszkali w
nich zamkowi strzelcy i złotnicy, od których wzięła się nazwa ulicy. Składa się z 11 zabytkowych domów. Przez krótki czas mieszkał tu także słynny pisarz Franz Kafka (1916-1917). Teraz na ulicy znajdują się sklepy z pamiątkami, w poszczególnych chatkach można obejrzeć średniowieczne przedmioty gospodarstwa domowego, meble i przedmioty osobiste. Następnie udaliśmy się do jednego z najbardziej imponujących budynków w Pradze – św. Katedra Wita. Zbudowana w 1344 r. ta lśniąca złotem gotycka świątynia mieści relikwie takie jak czeskie klejnoty koronne, szczątki większości byłych monarchów, a w kaplicy św. Wacława jest grób wielkiego Wacława. Mówi się, że do budowy
katedry przyczynili się także Litwini – Radziwiłowie. Nie mniej zaskoczyła bazylika św. Jerzego oraz słynna Bazylika św. Kaplica Ludmiły, której sklepienia zdobią freski XVI wieku. Ta romańska bazylika została zbudowana wcześniej niż katedra św. Wita. W pobliżu bazyliki znajduje się klasztor św. Jerzego, który jako pierwszy powstał w Czechach. W 973 roku został ufundowany przez księcia Bolesława II. W 1782 roku klasztor został zamknięty, a w budynku zainstalowano koszary. Teraz w utworzonej tu Galerii narodowej można zobaczyć eksponaty sztuki czeskiej od czasów
cesarza Habsburgów Rudolfa II do końca baroku. Później nasza wycieczka kontynuowała się w kierunku Nowego Miasta – drugiej strony miasta Pragi. Miasteczko ma kilka muzeów, kilka placów, katedrę i inne ciekawe miejsca.
W świecie zachodnim w XIX-XX wieku, a szczególnie w latach 1890-1910 rozkwitała stylistyka architektury, malarstwa i rzeźby, która wybuchła na skrzyżowaniu. Na terenie Austro-Węgier nazywana jest secesją, której
przykłady znajdują się również w architekturze Pragi. Z tego też powodu warto odwiedzić Pragę, bo tam mieszkał i przeżywał w tym mieście prawdziwą i szczęśliwą miłość Jonas Basanavičius, sygnatariusz Aktu z 16 lutego, wydawca pierwszej litewskiej gazety „Aušra”. Już prawie koniec dnia, a my czekaliśmy na przejazd metrem do hotelu. Dla większości młodzieży przejazd metrem był po raz pierwszy raz, więc z niecierpliwością na to czekali. Wycieczka zakończyła się na Rynku Starego Miasta wraz z uderzeniem słynnego astronomicznego zegara o godzinie 21-tej.
23 października wracaliśmy do domu pełni wrażeń. Szczególnie ważne było powtórzenie wiedzy o związku Litwy z Czechami. Uczniowie badali położenie geograficzne, symbole, system polityczny i podatki miast Europy
Środkowej, omawiali najciekawsze fakty, poznawali style artystyczne krajów ościennych, które najpełniej odzwierciedlają się w architekturze. Także omawiali osób, którzy pozostawili literacki, kulturalny i społeczny ślad w historii Litwy, Polski i Czech. Uczniowie czwartych klas gimnazjalnych powtarzali na żywo program z geografii, sztuki, języka litewskiego z tego roku szkolnego. Zastanawiając się nad swoimi wrażeniami w drodze do domu, jednogłośnie stwierdzili, że podróż była cudowna i relaksująca, ciekawa i znacząca.
