Relacja z mobilnego obozu ekologicznego uczniów JPII, 20–24 czerwca 2025 r.
Czasem wystarczy kilka dni, by spojrzeć na świat zupełnie inaczej. Tak właśnie było podczas mobilnego obozu ekologicznego „Dolina Obfitości Natury. Różnorodność biologiczna Litwy i jej ochrona”, który odbył się w dniach 20–24 czerwca 2025 roku z udziałem uczniów Gimnazjum im. Jana Pawła II w Wilnie.
Pięciodniowy program łączył w sobie aktywną edukację ekologiczną, twórczość artystyczną oraz refleksję nad samym sobą i miejscem człowieka w świecie natury. Trasa obozu wiodła przez Kłajpedę, Połągę i Mierzeję Kurońską – regiony zachwycające różnorodnością biologiczną i pięknem krajobrazu.
Szczególnie poruszającym punktem była wyprawa do Parku Narodowego Mierzei Kurońskiej, wpisanego na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Podczas wędrówki uczniowie realizowali zadanie fotograficzne „Złap taniec natury”, starając się uchwycić w obiektywie dynamiczne piękno przyrody – ruch liści, fale na wodzie, światło przenikające przez sosnowy las.
Ale ten obóz to nie tylko spacery i zdjęcia. Codziennie powstawał „kolaż dnia”, w którym uczestnicy zapisywali emocje, wspomnienia i osobiste refleksje. Wzięli także udział w głębokich rozmowach i warsztatach. Dyskutowano m.in. o relacji między emocjami a wydarzeniami zewnętrznymi oraz o tym, czym jest „supermoc” – osobisty dar, którym warto dzielić się ze światem.
Z tych rozmów narodziły się dwa zbiory praktycznych wskazówek:
· 5 tips’ów, jak zachować spokój w trudnych sytuacjach,
· 5 tips’ów, jak rozwijać swoją supermoc.
Dużym przeżyciem artystycznym było stworzenie żywej rzeźby pt. „Życie jest ciekawe. Kropka”, a także udział w plenerze nadmorskim zatytułowanym „JESTEM – Emocja. Zrozumienie. Unikalność”. Wszystko to dopełniła wzruszająca oda do przyrody, ułożona wspólnie przez uczestników – hymn wdzięczności wobec natury i jej niezwykłego bogactwa.
Realizacja obozu była możliwa dzięki dofinansowaniu w wysokości 4000 EUR ze strony Samorządu Miasta Wilna, za co składamy serdeczne podziękowania.
Ten wyjazd nie był zwykłą szkolną wycieczką. To była podróż w głąb natury i w głąb siebie, która zostawiła trwały ślad w sercach uczestników. Pokazała, że troska o przyrodę zaczyna się od uważności, od otwartego spojrzenia, od zachwytu – a ten rodzi się tam, gdzie człowiek na chwilę się zatrzyma i powie: „Jestem. Czuję. Dziękuję.”
