Przed gmachem Sejmu zgromadzili się politycy, działacze społeczni oraz mieszkańcy. Podczas uroczystości wzywano do zachowania zdobytej przed 23 laty wolności oraz staniu na baczności współczesnych wyzwań.
,,Dla narodu oraz innych ludzi zamieszkujących dane terytorium, wolność nie jest darem. Należy ją wywalczyć, a później chronić’’ – podczas tradycyjnego odpalenia ogniska mówił przewodniczący Ruchu Niepodległości Litwy Sąjūdis Vidmantas Žilius.
Były przewodniczący Rady Najwyższej Litwy Vytautas Landsbergis zaznaczył, że Ojczyzna powinna być dla każdego najważniejsza.
,,Skończcie. Jest bardzo dobre słowo – skończcie. Nie ma lepiej, niż w domu. A jeżeli ktoś wyjeżdża zagranicę, żeby zarobić grosza, to zarobi jedynie na droższą trumnę (…). Sensem jest przede wszystkim zrobienie czegoś dobrego dla ludzi, Ojczyzny, bycie z nią w niedoli, w nieporozumieniach, ale bycie tutaj, budowanie swojego kraju i jego wzmacnianie’’ – mówił Landsbergis.
Podczas obchodów oddano hołd 14 zabitym 13 stycznia 1991 roku – Lorecie Asanavičiūte, Virginijusowi Druskisowi, Dariusowi Gerbutavičisowi, Rolandasowi Jankauskasowi, Rimantasowi Juknevičisowi, Alvydowi Kanapinskisowi, Algimantasowi Petrisowi Kavoliukowi, Vytautasowi Koncevičisowi, Vidasowi Maciulevičisowi, Titusowi Masiulisowi, Alvydasowi Matulkasowi, Apolinarowi Povilaitisowi, Ignasowi Šimulionisowi, Vytautasowi Vaitkusowi.
Tradycyjne ogniska pamięci odpalono w niedzielę wieczorem również przy budynku Litewskiego Radia i Telewizji, Wieży Telewizyjnej.
Po północy z 12 na 13 stycznia 1991 roku od kul i pod gąsienicami czołgów stacjonujących w Wilnie wojsk radzieckich zginęło 14 osób, a kilkaset zostało rannych. Tej nocy tysiące bezbronnych ludzi zebrały się przy strategicznych obiektach: Sejmie, budynku Radia i Telewizji oraz Wieży Telewizyjnej, by nie dopuścić do zajęcia ich przez siły sowieckie. Wydarzenia te stanowiły decydujący zwrot w walce o niepodległość Litwy.
