Pierwszy stopień zagrożenia dla dziecka ustalono w 12,2 tys. przypadków, najwyższy stopień zagrożenia – w 1,8 tys. przypadków. Zagrożenia nie dostrzeżono w 13,4 tys. przypadków.
Pierwszy stopień zagrożenia oznacza, że zostały naruszone prawa dziecka, nie ma jednak zagrożenia dla jego zdrowia, bezpieczeństwa czy życia. Najwyższy – drugi – poziom wskazuje na zagrożenie życia, zdrowia lub bezpieczeństwa dziecka.
Na wniosek specjalistów służby w 1,5 tys. przypadków administracje samorządów ustanowiły tymczasową opiekę nad dziećmi.
Najwięcej powiadomień dotyczyło możliwych naruszeń praw dziecka bez przemocy, podstawowym źródłem takich wniosków była policja.
