Komisja podała, że badanie wszczęto na prośbę samego Vasiliauskasa. W trakcie badania okazało się, że zachowanie szefa banku nie było sprzeczne z ustawą o pogodzeniu interesów publicznych i prywatnych na służbie państwowej.
Chodziło o wyjaśnienie, czy wybrany przez V. Vasiliauskasa zarządca banku Adomas Audickas nie naruszył etyki zawodowej, zatrudniając bez konkursu kancelarię adwokacką Raidla, Lejins & Norcous, w której sam wcześniej pracował.
Główna Komisja Etyki Służbowej oświadczyła, że nie ma uzasadnionych dowodów wskazujących na bezpośredni i oczywisty interes osobisty V. Vasiliauskasa w działalności kancelarii adwokackiej Raidla, Lejins&Norcous.
W trakcie dochodzenia nie zdobyto także konkretnych dowodów, że V. Vasiliauskas zalecił bankrutującemu bankowi Ūkio bankas korzystanie z usług prawnych jego byłych pracodawców – kancelarii adwokackiej Lawin.
Główna Komisja etyki służbowej zaleciła V. Vasiliauskasowi, by w przyszłości podejmował decyzje nie budzące w społeczeństwie wątpilwości, czy podpisywane w imieniu państwa umowy są zawierane z najbardziej odpowiednimi kandydatami, wyłonionymi według przejrzystych kryteriów.
