Rezolucja podkreśla, że 13 stycznia wyraźnie pokazuje wszystkim pokoleniom, że „wolność nie jest wyłącznie darem, a została zdobyta krwią”. Zwraca się uwagę, że wydarzenie „jest jednym z czynników, które przyczyniły się do upadku Związku Radzieckiego i totalitarnego reżimu komunistycznego, umocnienia demokracji i praw człowieka w przestrzeni post-radzieckiej oraz powrotu krajów Europy Środkowej i Wschodniej do rodziny demokratycznych państw europejskich”.
Przyjęty dokument potępia decyzje instytucji Federacji Rosyjskiej o ściganiu sędziów, prokuratorów i innych funkcjonariuszy Republiki Litewskiej, którzy prowadzili dochodzenia i ścigali przestępstwa przeciwko ludzkości popełnione podczas radzieckiej agresji w 1991 roku.
Podkreśla się również, że oprócz przygotowania do ochrony wolności bronią, bardzo ważne jest „wzmocnienie bezbronnej obrony” – rozwijanie odporności społeczeństwa na kłamstwa i dezinformację oraz pielęgnowanie pamięci historycznej.
W rezolucji proponuje się również ogłoszenie 13 stycznia dniem wolnym od pracy.
Najwięcej dyskusji wywołał punkt dotyczący wzmianki o Vytautasie Landsbergisie i zatwierdzenie statusu przewodniczącego Rady Najwyższej – Sejmu Restytucyjnego jako głowy państwa. Z powodu protestów opozycji wzmianka została zmieniona. Obecnie Landsbergis jest tam wspomniany jako „funkcjonariusz najwyższej rangi”.
Rezolucja została przyjęta 117 głosami „za”, żadnego głosu „przeciw”. Jedna osoba powstrzymała się od głosu.
