Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji RP twierdzi, że to jest nieprawda. Ambasada RP w Wilnie wystosowało odpowiednie oświadczenie.
„Od 2005 roku mamy takie prawo, ale w praktyce nie możemy z niego korzystać, ponieważ w Polsce nie ma technicznych możliwości zapisywania litewskich imion i nazwisk. Nawet w komputerach nie ma naszych liter” – powiedziała Gasparavičiūtė.
Litewska działaczka w Polsce woficjalnych dokumentach nadal funkcjonuje, jako Gasparowicz.
„Większość Litwinów postępuje w ten sposób. Moim zdaniem, byłoby bardzo dobrze, gdyby Sejm RL zezwoliłby na zapis nazwiska w formie oryginalne na dalszych stronach paszportu” – jest przekonana Prezes zarządu Społeczności Litewskiej w Polsce.
Z takim podejściem nie zgadza się strona polska. Poniżej prezentujemy w całości oświadczenie ambasady RP na Litwie:
Wypowiedź p. Ireny Gasparavičiutė, udzielona litewskiej telewizji publicznej LRT i przedrukowana również przez portal DELFI.LT, wywołała komentarze i sprostowania podanych przez nią nieprawdziwych informacji o możliwości zapisywania w Polsce imion i nazwisk przedstawicieli mniejszości narodowych w brzmieniu i pisowni ich języka ojczystego.
Do wypowiedzi ustosunkowało się również Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji RP, odpowiadające za relacje z mniejszościami narodowymi i etnicznymi. Z komunikatu resortu wynika jednoznacznie, że nie istnieją obecnie żadne przeszkody, które uniemożliwiałyby członkom mniejszości narodowych zapis ich imion i nazwisk z użyciem znaków spoza polskiego alfabetu. O dawna, jeszcze od czasu przed epoką komputerów, istnieją w Polsce techniczne możliwości zapisania w dokumentach nazwisk przedstawicieli mniejszości narodowych z użyciem wszystkich liter i znaków diakrytycznych właściwych dla ich języka ojczystego.
Sprawiedliwie trzeba przyznać, że Litwini należą do tych mniejszości, które korzystają z tej możliwości w najpełniejszym wymiarze, dlatego też Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji często stawia ich za wzór innym mniejszościom. Niemniej i w stosunku do społeczności litewskiej w Polsce niezbędne były dodatkowe działania informacyjne.
Na przełomie 2012 r. i 2013 r. MAC przeprowadziło kampanię zachęcającą osoby należące do litewskiej mniejszości narodowej do zmiany imion i nazwisk na zgodne z zasadami pisowni języka litewskiego, czytamy w komunikacie. Należy jednak podkreślić, że obywatele polscy mają jedynie prawo, a nie obowiązek, do zapisania imion i nazwisk zgodnie z zasadami języka ojczystego mniejszości. Państwo polskie może jedynie zachęcać do skorzystania z tego prawa, co też robi. Ostateczna decyzja o tym, czy z prawa skorzystać, należy jednak do obywatela.
