„Imię i nazwisko osoby jest ważną częścią jej tożsamości i życia prywatnego, więc możliwość swobodnego wyboru imienia jest kwestią praw człowieka. Różnorodność imion pokazuje także różnorodność kulturową” – uzasadnia posłanka.
Ustawa przewiduje, że „nazwisko nadane przez małżonka drugiemu małżonkowi lub dziecku rodziców lub jednemu z rodziców wpisuje się w dokumentach potwierdzających tożsamość obywatela Republiki Litewskiej oraz w księgach aktów stanu cywilnego pisanych literami litewskimi i z uwzględnieniem różnic w formie nazwiska ze względu na płeć, z wyjątkiem (…), gdy chce się nadać nazwisko żeńskie z końcówką -a lub -ia, utworzone od rodzaju męskiego nazwisko z końcówką -a lub -ia.”
Obecnie tryb nadawania imion kobietom określa uchwałą Państwowa Komisja Języka Litewskiego (VLKK). Stanowi ona, że nazwiska żeńskie tworzy się od podstawowego nazwiska męskiego z przyrostkami -aitė, -ytė, -utė, -(i)utė oraz -ienė i -(i)uvienė, a w przypadkach, gdy pożądane jest mają formę nazwiska, które jeśli stan cywilny nie jest określony, nazwisko może być utworzone od formy męskiej z przyrostkiem -ė.
Po przyjęciu propozycji, pisownię niektórych nazwisk kobiet miałaby regulować ustawa, a niektórych uchwała państwowa komisja języka litewskiego.
