Sam tytuł tomiku nawiązuje bezpośrednio do Litwy, gdyż wyraz żmut to polskie słowo używane niemal wyłącznie na Litwie i poza nią praktycznie nieznane. Jak podaje Jarosław Marek Rymkiewicz, w książce biograficznej Adama Mickiewicza, zatytułowanej „Żmut”, wyrażenie to oznacza „bezładnie poplątane, włosy, sznurki, tasiemki”, ale jego sens można odnieść także do poplątania, splatania, uwikłania z przeszłości, które są nam dane pod postacią żmutu i które wciąż wikłają się, plączą, wciąż kierują nas w różne strony. Taki tytuł tomiku jest zatem świadomym nawiązaniem zarówno do polskiej mowy na Litwie, jak i do poetyckich tradycji romantyków, ale również do indywidualnego losu każdej i każdego z nas, który składa się z wielu różnorodnych „żmutów” w postaci naszych doświadczeń, losów, podróży, spotkań, zakochań, rozczarowań, postaw. Innymi słowy życie wikła nas nieustannie, a my wciąż wierzymy, że jesteśmy w stanie je rozplątać, zrozumieć, pojąć, uporządkować.
Poezja jest próbą zrozumienia owych „żmutów”, ale zarazem jest też „żmutem” samym w sobie.
Warto nadmienić, że wydanie tomiku było możliwe dzięki wsparciu wielu darczyńców indywidualnych. Książka powstała wyłącznie dzięki mecenatowi prywatnych osób. Oprócz wierszy zawiera także fotografie wykonane w różnych miejscach, w których powstawały zawarte w niej utwory, w tym m.in. we Włoszech, Rumunii czy na Ukrainie.
W tomiku poezji wydanym w Wilnie nie mogło zabraknąć też akcentów wileńskich i litewskich, by wymienić tytuły takich wierszy jak Rozdarte, Kraj deszczu, Książkonosiciel z Fabianiszek czy tytułowe Żmuty.
Seria Biblioteki Znad Wilii publikuje utwory prozatorskie i poetyckie polskich twórców z Litwy oraz związanych z Litwą, w dbałości o kultywowanie i rozwijanie polskiego dziedzictwa kulturowego na Litwie. Tomik Żmuty jest dwunastą pozycją w tym projekcie wydawniczym, a trzecią w kategorii młode wiersze.
