Prawdopodobnie tradycja oblewania się wodą sięga jeszcza czasów pogańskich. Sama nazwa Śmigus-dyngus pochodzi z języka niemieckiego. Pojęcie dyngus najprawdopodobniej wywodzi się z języka niemieckiego od słowa dingen, co oznacza „wykupywać się”, ale Zygmunt Gloger dostrzegł również podobieństwo do niemieckiego słowa dünguuss (kałamarz, chlust wody), natomiast pojęcie śmigus może pochodzić z niemieckiego schmackostern lub polskiego śmigać.
Pierwsze wzmianki o zwyczajach śmigusowo-dyngusowych w Polsce pochodzą z XV wieku, z ustaw synodu diecezji poznańskiej z 1420 roku pt. Dingus prohibetur.
Dziś śmigus-dyngus jest świętem ruchomym i jest traktowane jako zabawa o charakterze ludowym. Wodą polewa nawet osoby nieznajome.
