1 lipca 1569 roku powołano do życia wielonarodową i wieloreligijną Rzeczpospolitą. Wspólnotę zbudowaną na republikańskich wartościach, na idei tolerancji i wzajemnego poszanowania.
Na wspólnym sejmie w Lublinie doszło wówczas do zawarcia unii realnej na zasadzie równości. W federacji składającej się z dwóch równoprawnych członów Korony Polskiej i Wielkiego Księstwa Litewskiego wspólne miały być: monarcha, herb, sejm, waluta, polityka zagraniczna i obronna. Zachowano odrębny skarb, urzędy, wojsko i sądownictwo.
451. rocznica Unii Lubelskiej to wielkie święto polskiego i litewskiego parlamentaryzmu.
Akt unii lubelskiej to wyjątkowe świadectwo ustanowienia, w początku epoki nowożytnej, wspólnoty dwu różnych państw, osiągniętego za pomocą negocjacji i argumentacji. Akt utworzenia z Korony Polskiej i Wielkiego Księstwa Litewskiego Rzeczypospolitej Obojga Narodów cechował się trwałym charakterem, polityczną siłą i kulturową atrakcyjnością.
Źródło IAR, inf. wł.
