Zaledwie tydzień temu propozycja została zatwierdzona na etapie wstępnego rozpatrzenia przez 103 posłów, czterech parlamentarzystów się wstrzymało, a nikt nie zagłosował przeciw.
Uzasadnienie: rosnące zagrożenie ze strony Rosji i Białorusi
Ministerstwo Ochrony Kraju podkreśla, że od momentu ratyfikacji konwencji przez Litwę w 2003 roku, sytuacja bezpieczeństwa w regionie drastycznie się pogorszyła. Narastające zagrożenie ze strony Rosji i Białorusi ma uzasadniać konieczność rewizji wcześniejszych zobowiązań.
„Zastosowanie min przeciwpiechotnych zwiększyłoby zdolność jednostek wojskowych do ograniczania manewrów wroga, zwłaszcza w kluczowych i trudno dostępnych punktach pola walki” – argumentuje resort obrony.
Choć wycofanie się z konwencji otwiera drogę do zakupu, produkcji, magazynowania, stosowania i przekazywania min przeciwpiechotnych, resort zapewnia, że Litwa nadal będzie przestrzegać zasad międzynarodowego prawa humanitarnego i innych zobowiązań międzynarodowych.
Krok zgodny z linią sojuszników regionalnych
Litwa nie jest w tej decyzji osamotniona. W marcu ministrowie obrony Litwy, Łotwy, Estonii i Polski wspólnie wezwali do opuszczenia konwencji, a później do inicjatywy dołączyła także Finlandia.
Komitet Międzynarodowego Czerwonego Krzyża wyraził zaniepokojenie decyzjami pięciu państw, uznając je za „niebezpieczną przeszkodę dla ochrony ludności cywilnej podczas konfliktów zbrojnych”.
Łotwa już formalnie zatwierdziła decyzję o opuszczeniu konwencji.
Zgodnie z zasadami, decyzja o wyjściu z konwencji otawskiej wchodzi w życie sześć miesięcy po oficjalnym notyfikowaniu jej Sekretarzowi Generalnemu ONZ.
Europa zjednoczona – ale nie jednomyślna
Wszystkie państwa członkowskie Unii Europejskiej są sygnatariuszami konwencji otawskiej, co czyni decyzję Litwy i jej sąsiadów niezwykle kontrowersyjną. Dla porównania, kraje takie jak Chiny, Rosja, Stany Zjednoczone, Indie i Pakistan nigdy nie dołączyły do konwencji.
